Senat przyjął bez poprawek nowelizację ustawy o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych, dostosowującą polskie prawo do wytycznych Komisji Europejskiej w sprawie niektórych środków pomocy państwa w kontekście systemu handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych po 2021 r. dla sektorów i podsektorów energochłonnych, takich jak np. produkcja stali, miedzi czy wodoru.
Nowe przepisy umożliwią uprawnionym przedsiębiorstwom uzyskanie rekompensat na zasadach określonych przez KE na kolejny okres – lata 2021-2030. Nowela przewiduje podniesienie limitu wypłat na rekompensaty, finansowane z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji w związku z prognozowanymi zwiększonymi wpływami tego Funduszu. Trafia na niego 25% przychodów z wpływów ze sprzedaży uprawnień do emisji CO2, pomniejszonych o wydatki na dodatki osłonowe.
W latach 2022-2030 całkowity budżet na rekompensaty ma wynieść 45,6 mld zł. Zakładane w ustawie roczne limity wydatków wyniosą w 2022 r. niecałe 1,77 mld zł, w 2023 r. – około 4,19 mld zł. Najwyższe wydatki prognozuje się w latach 2029 i 2030 – po ponad 5,6 mld zł. Nowelizacja przewiduje zmianę formuły obliczeń maksymalnej kwoty rekompensaty. Zamiast wartości referencyjnych będą do nich użyte dane rzeczywiste z roku kalendarzowego, za który są przyznawane rekompensaty.
Nowelizacja wprowadza możliwość zwiększenia pomocy w wypadku przedsiębiorstw, w których 75% pomocy nie wystarcza do zapewnienia odpowiedniej ochrony przed ryzykiem ucieczki emisji. Intensywność pomocy względem kosztów kwalifikowanych nie może jednak przekroczyć 100%.
Zmianie ulegnie lista sektorów i podsektorów energochłonnych uprawnionych do otrzymania rekompensat zgodnie z nowymi wytycznymi KE z września 2020 r. Na ich mocy część sektorów utraci prawo do ubiegania się rekompensaty, wsparciem objęta zostanie natomiast całość zużycia energii elektrycznej, niezależnie od źródła jej pochodzenia. Nowa lista uprawnionych zawiera: produkcję odzieży skórzanej, aluminium, pozostałych podstawowych chemikaliów nieorganicznych, ołowiu, cynku i cyny, nieorganicznych związków tlenowych niemetali, wodoru, masy włóknistej, papieru i tektury, surówki żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych, miedzi i pozostałych metali nieżelaznych, odlewnictwo żeliwa.
Na liście znajdują się też: wytwarzanie i przetwarzanie produktów rafinacji ropy naftowej, produkcja glikoli polietylenowych i pozostałych alkoholi polieterowych, mat i woali z włókna szklanego. Ustawa przewiduje, że wnioski o przyznanie rekompensat za 2021 r. będzie można składać do 30 kwietnia 2022 r.
Źródło: ISBnews
