Sejm odrzucił senackie veto do ustawy o ogólnoeuropejskim indywidualnym produkcie emerytalnym (OIPE), która zakłada wprowadzenie takiego produktu na poziomie ogólnoeuropejskim.
Za wnioskiem o odrzucenie senackiego veta głosowało 234 posłów, 219 było przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu.
Według założeń, wprowadzenie OIPE (ang. PEPP) ma zapewnić obywatelom Unii Europejskiej nowe możliwości oszczędzania na emeryturę, w tym możliwość inwestowania transgranicznego, a także przenoszenia środków przy zmianie miejsca zamieszkania z jednego do innego państwa członkowskiego UE.
OIPE może być oferowany we wszystkich państwach UE przez różnorakie instytucje finansowe: instytucje kredytowe, zakłady ubezpieczeń, instytucje pracowniczych programów emerytalnych (IORP), firmy inwestycyjne, które świadczą usługi zarządzania portfelem, czy firmy i spółki inwestycyjne oraz zarządzające, a także zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.
Ustawa zakłada, że na koncie OIPE oszczędności może gromadzić wyłącznie jeden oszczędzający. Oznacza to, że ustawa nie dawała możliwości prowadzenia wspólnego subkonta OIPE np. dla małżonków. Prawo do wpłat ma mieć osoba, która ukończyła 15 lat. Roczny limit wpłat na OIPE ma stanowić kwotę odpowiadającą 3-krotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok.
Założono, że każde państwo członkowskie może skorzystać z funkcjonujących krajowych kryteriów w zakresie stosowania ulg podatkowych. Ustawa wprowadza zwolnienia z opodatkowania dochodów generowanych w czasie oszczędzania na subkoncie OIPE prowadzonym zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium RP, jak i dochodów powstałych w czasie gromadzenia w momencie wypłaty środków z takiego subkonta.
Oszczędzający, którzy zmienią miejsce zamieszkania do innego państwa UE, będą mogli dalej wpłacać składki na OIPE, który wykupili w państwie swojego pierwotnego miejsca zamieszkania, zachowując prawo do korzyści związanych z nieprzerwanym inwestowaniem w ten sam produkt.
Zwolnienie z podatku dotyczyć ma zarówno wpłat na fundusz, jak i wypłat przeznaczonych na działania naprawcze w ramach spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.
Ustawa zakłada realizację rekomendacji Komitetu Stabilności Finansowej (KSF) w zakresie poprawy i wzmocnienia bazy kapitałowej kas (na potrzeby m.in. spełnienia wymogu w zakresie minimalnego poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, tzw. MREL).
W ustawie znalazły się również przepisy umożliwiające Kasie Krajowej świadczenie usług płatniczych dla podmiotów innych niż kasy. Ustawa ma umożliwić kasom świadczenie usług na rzecz osób niebędących ich członkami, nieobciążających ryzykiem środków powierzonych.
Źródło: ISBnews
