Projekt nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw, którego celem są m.in. zmiany w systemie rozliczeń net-billing i zasad udzielania pomocy publicznej w sektorze energii trafił do konsultacji i uzgodnień, wynika z informacji na stronach Rządowego Centrum Legislacji.
„Podstawowym celem projektu ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw […], jest zapewnienie zgodności prawa krajowego z prawem unijnym, przede wszystkim w zakresie udzielanej pomocy publicznej w systemach wsparcia OZE” – czytamy w uzasadnieniu.
Projektowana zmiana w systemie net-billing polegać będzie na utrzymaniu po dniu 1 lipca 2024 r. możliwości rozliczania się w oparciu o rynkową miesięczną cenę energii elektrycznej. Prosumenci będą jednak mogli, składając oświadczenie sprzedawcy, zmienić sposób rozliczeń na rozliczenie w oparciu o rynkową cenę energii elektrycznej obowiązującą w okresach rozliczenia niezbilansowania. Zachętą do zmiany systemu rozliczenia będzie możliwość zwiększenia wartości zwrotu niewykorzystanych przez prosumenta środków za wprowadzoną do sieci energię elektryczną w okresie kolejnych 12 miesięcy (tzw. nadpłaty) do 30%.
Jeżeli natomiast dany prosument zdecyduje się nadal stosować dotychczasowy sposób rozliczeń, wysokość zwrotu jego nadpłaty nie ulegnie podwyższeniu i jak dotychczas będzie wynosić do 20% wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w miesiącu kalendarzowym, którego dotyczy zwrot nadpłaty.
„Projektowana zmiana w systemie rozliczeń net-billing ma na celu zwiększenie korzyści wynikających z produkcji energii elektrycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, co w efekcie wpłynie na poprawę rentowność ich inwestycji w instalacje fotowoltaiczne. Zmiana ta również zakłada możliwość pozostania przy rozliczaniu się w oparciu o rynkową cenę energii miesięczną” – czytamy dalej w uzasadnieniu.
Zmiana ta zostanie zastosowana wraz z następnym okresem rozliczeniowym.
Projekt wprowadza do polskiego prawodawstwa regulacje unijne, dotyczące odnawialnych źródeł energii i określa nowe zasady udzielania pomocy publicznej.
Projekt zakłada m.in. dwóch poziomów ulg: dla przedsiębiorstw w sektorach narażonych na szczególnie ryzyko ucieczki emisji – w wysokości 85% obowiązku oraz dla przedsiębiorstw w sektorach narażonych na ryzyko ucieczki emisji – na poziomie 75% obowiązku w odniesieniu do:
– obowiązku uzyskania i przedstawiania do umorzenia świadectw pochodzenia,
– ilości energii elektrycznej zakupionej i zużytej przez odbiorcę przemysłowego objętej opłatami OZE i CHP.
Dla podmiotów prowadzących działalność w sektorach PKD objętych ulgami na zasadach dotychczasowych, zaliczających się do grupy podmiotów szczególnie narażonych na ryzyko ucieczki emisji wg klasyfikacji wprowadzonej przez wytyczne CEEAG, poziom ulgi pozostanie bez zmian.
Zaproponowano utrzymane zostanie kryterium kwalifikacji przedsiębiorstwa jako odbiorcy przemysłowego w odniesieniu do minimalnego progu na poziomie 3% energochłonności. Pozostawienie tego warunku pozwala na ograniczenie ryzyka rozszerzenia listy beneficjentów na podmioty o niskim udziale kosztów energii w kosztach działalności oraz związanego z tym ryzyka nadmiernego wzrostu kosztów wynikających z przyznanych ulg dla pozostałych odbiorców (w przypadku opłaty OZE i CHP), podano.
W celu zapewnienia spełnienia warunku, aby energia elektryczna nabywana przez odbiorców przemysłowych objęta była, po uwzględnieniu ulg, opłatami o łącznej wysokości nie niższej niż 0,5 EUR/MWh planowane jest wprowadzenie opłaty wyrównawczą, która ma być wnoszona przez odbiorców energochłonnych uprawnionych do ulg w przypadku, gdy ulgi te spowodują, że łączna wysokość opłat spadnie poniżej ww. poziomu wynikającego z CEEAG.
Projektowane zmiany mają pozwolić na wyłączenie możliwości udzielania pomocy operacyjnej w ramach mechanizmu wsparcia energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji na budowę nowych jednostek kogeneracji, opalanych paliwami węglowymi.
Wyłączona ma zostać także możliwość wspierania w ramach mechanizmu jednostek kogeneracji opalanych paliwami węglowymi, w związku z tym zaproponowano:
– usunięcie wymogu w zakresie jednostkowego wskaźnika emisji dwutlenku węgla na poziomie nie wyższym niż 450 kg na 1 MWh;
– obowiązku załączania ekspertyzy potwierdzającej brak możliwości zasilenia nowobudowanej lub znacznie modernizowanej jednostki kogeneracji paliwem innym niż węgiel;
Zaproponowano przyjęcie 30-dniowy terminu na wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę w przedmiocie robót budowlanych:
– polegających na budowie montowanych na budynku instalacji oze o mocy nie większej niż 150 kW
– wynikających z remontu, odbudowy, przebudowy, nadbudowy lub rozbudowy urządzeń i instalacji niezbędnych do przyłączenia do sieci danej instalacji odnawialnego źródła energii i położonych na tym samym terenie magazynów energii elektrycznej o pojemności nominalnej większej niż 20 kWh.
Jednocześnie określono 45-dniowy termin na wydanie warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej dla montowanych na budynku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystujących do wytwarzania energii energię promieniowania słonecznego i położonych na tym samym terenie magazynów energii elektrycznej oraz 30-dniowy termin na wydanie warunków przyłączenia do sieci ciepłowniczej dla pomp ciepła o mocy do 50 MW.
Wskazano w projekcie 30-dniowy termin na wydanie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej lub koncesji na wytwarzanie ciepła lub koncesji na magazynowanie energii elektrycznej dla:
– montowanych na budynku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystujących do wytwarzania energii energię promieniowania słonecznego o mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW lub położonych na tym samym terenie magazynów energii elektrycznej o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 10 MW;
– pomp ciepła o mocy zainstalowanej cieplnej przekraczającej 5 MW.
Wskazane w projekcie działania dotyczące budowy lub modernizacji instalacji OZE, urządzeń i instalacji niezbędnych do przyłączenia do sieci danej instalacji OZE oraz instalacji pomp ciepła o mocy do 50 MW zostały uznane jako stanowiące realizację nadrzędnego interesu publicznego oraz są uznawane za służące zdrowiu i bezpieczeństwu publicznemu.
W zakresie dostosowania przepisów ustawy o OZE do znowelizowanego rozporządzenia GBER projekt zakłada wprowadzenie zmiany w ramach programów wsparcia FiT/FiP dla wytwórców energii elektrycznej w instalacjach OZE i wytwórców biometanu. Docelowo, od 1 stycznia 2026 r. tylko wytwórcy w instalacjach o mocy poniżej 200 kW będą mogli uzyskiwać prawo do gwarantowanego odbioru energii przez sprzedawcę zobowiązanego oraz być zwolnieni z obciążeń w zakresie bilansowania handlowego.
Konsekwencją jest także wpływ na system aukcyjny w instalacjach OZE o mocy poniżej 500 kW, które wygrały aukcję, a od których zakupu energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii dokonuje sprzedawca zobowiązany. Podobnie i do nich stosowane będą ograniczenia mocowe.
Źródło: ISBnews
