Planowane utworzenie systemu ochrony instytucjonalnej przez banki komercyjne sprzyja ograniczeniu kosztów dla sektora bankowego jako całości, ocenia Narodowy Bank Polski (NBP) w „Raporcie o stabilności systemu finansowego”. Wskazuje jednocześnie, że niektóre instytucje kredytowe charakteryzują się trwale słabą sytuacją finansową, ale ryzyko zarażania związane z ewentualnymi działaniami nadzorczymi wobec tych podmiotów jest ograniczone i nie stanowi istotnego zagrożenia dla stabilności systemu finansowego.
„Niektóre instytucje kredytowe charakteryzują się trwale słabą sytuacją finansową, co jednak nie stwarza zagrożenia dla stabilności sektora bankowego jako całości. Bezpośrednie (kontraktowe) ekspozycje pomiędzy bankami są w Polsce znikome. Natomiast kanałem zarażania może być wzrost kosztów związanych z dodatkowymi składkami płaconymi przez pozostałe banki w celu uzupełnienia funduszy BFG. Dodatkowe obciążenia finansowe, wynikające z ewentualnego procesu przymusowej restrukturyzacji (resolution) lub wypłaty depozytów po ewentualnej upadłości słabszych podmiotów, nie powinny jednak zagrażać kontynuacji działalności pozostałych banków, szczególne po rozłożeniu tych obciążeń w czasie. Czynnikiem sprzyjającym istotnemu ograniczeniu tych kosztów byłoby utworzenie systemu ochrony instytucjonalnej przez banki komercyjne, co umożliwiają ostatnie zmiany ustawowe” – czytamy w „Raporcie”.
„Banki, które przystąpiłyby do nowego systemu ochrony, poniosłyby koszty składek. Jednak Rada BFG może, biorąc pod uwagę m.in. wysokość środków zgromadzonych przez systemy ochrony, podjąć decyzję o obniżeniu docelowego poziomu funduszu gwarantowania depozytów w BFG, co zmniejszyłoby wartość składek na ten fundusz. Dodatkowo składki na fundusz pomocowy systemu ochrony, w odróżnieniu od składek na fundusz gwarancyjny i fundusz przymusowej restrukturyzacji w ramach BFG, będą uznawane za koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych” – czytamy dalej.
W ub. tygodniu Komisja Nadzoru Finansowego (KNF) jednogłośnie zatwierdziła projekt umowy oraz uznała system ochrony banków komercyjnych, o którym mowa w art. 130c ust. 1 ustawy Prawo bankowe.
Wniosek w tej sprawie złożyła grupa 8 banków komercyjnych: ING Bank Śląski, Alior Bank, Bank Millennium, Bank Pekao, BNP Paribas Bank Polska, mBank, PKO Bank Polski SA i Santander Bank Polska, reprezentowanych przez ING Bank Śląski.
Wcześniej w ub. tygodniu wymienione banki poinformowały o podjęciu uchwał o wyrażeniu zgody na złożenie wniosku do KNF o zatwierdzenie i uznanie systemu ochrony. Banki uczestnicy utworzą spółkę akcyjną, będącą jednostką zarządzającą systemem ochrony, w której zostanie utworzony fundusz pomocowy w celu zapewnienia środków na finansowanie zadań systemu ochrony. Banki dokonają wpłat na łączną kwotę ok. 3,17 mld zł na rzecz tego funduszu, obciążających ich wyniki za 2022 r.
Banki złożyły już do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) wniosek w sprawie utworzenia wspólnego przedsiębiorcy będącego jednostką zarządzającą systemem ochrony, jak informował Urząd.
Celem systemu ochrony będzie: (i) zapewnienie płynności i wypłacalności uczestniczących w nim banków na warunkach i w zakresie określonym w umowie systemu ochrony; oraz (ii) wspieranie przymusowej restrukturyzacji prowadzonej przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny (BFG) banku będącego spółką akcyjną; lub przejęcia banku będącego spółką akcyjną.
Powstanie systemu ochrony uzależnione jest od podpisania umowy systemu ochrony. Projekt umowy systemu ochrony podlega zatwierdzeniu przez KNF.
Źródło: ISBnews
