Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) przewiduje, że deficyt roczny Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS) będzie wyższy od zanotowanego w 2022 roku i – w zależności od wariantu – wyniesie: 54,3 mld zł, 72,7 mld zł lub 42,9 mld zł w 2026 roku, wynika z prognozy na lata 2022 -2026.
We wszystkich trzech wariantach (pośrednim, pesymistycznym i optymistycznym) deficyt roczny FUS w 2026 r. będzie większy niż w 2022 r. od 0,6 mld do nieco ponad 20 mld zł, podano.
„We wszystkich wariantach przez cały okres prognozy obserwujemy deficyty roczne Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tzn. bieżące składki, dotacja celowa na pokrycie świadczeń finansowanych z budżetu państwa oraz środki przekazywane z otwartych funduszy emerytalnych do funduszu emerytalnego FUS w ramach tzw. „suwaka bezpieczeństwa” nie pokrywają wydatków (sumy wydatków na świadczenia, odpisu na ZUS oraz kosztów prewencji rentowej i wypadkowej)” – czytamy w komunikacie ZUS.
Zgodnie z prognozą, na wysokość deficytu rocznego FUS wpłyną deficyty generowane w funduszu emerytalnym i chorobowym. Z kolei fundusze: rentowy (nadwyżka od 0,37% PKB w 2022 r. do 0,46% PKB w 2026 r.) i wypadkowy (nadwyżka od 0,16% PKB w 2022 r. do 0,19% PKB w 2026 r.) będą generować nadwyżki roczne i ich sytuacja będzie się poprawiać, podano także.
Także Fundusz Emerytur Pomostowych zanotuje w 2022 r. deficyt – bieżące składki nie pokryją wydatków na emerytury pomostowe. We wszystkich wariantach w 2022 r. maleje saldo roczne oraz wydolność Funduszu, co oznacza pogłębianie się deficytu rocznego FEP. W latach 2023-2026 powinna jednak nastąpić zmiana trendu i saldo roczne oraz wydolność Funduszu wzrosną, zaznaczono.
„We wszystkich trzech wariantach deficyt roczny FUS w 2026 r. jest większy niż w 2022 r.:
• w wariancie nr 1 – o 7,7 mld zł (w 2022 r. deficyt roczny wynosi 46,5 mld zł, a w 2026 r. 54,3 mld zł),
• w wariancie nr 2 – o 20,2 mld zł (w 2022 r. deficyt roczny wynosi 52,6 mld zł, a w 2026 r. 72,7 mld zł).
• w wariancie nr 3 – o 0,6 mld zł (w 2022 r. deficyt roczny wynosi 42,4 mld zł, a w 2026 r. 42,9 mld zł)” – czytamy dalej.
We wszystkich wariantach przyjęto wskaźniki waloryzacji świadczeń na najniższym poziomie, który wynika z przepisów (tzn. na poziomie wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych zwiększonych o 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia).
W wariancie nr 1 założono utrzymanie częstości przyznawania rent z tytułu niezdolności do pracy na poziomie zaobserwowanym w latach 2018-2020 oraz rent rodzinnych na poziomie zaobserwowanym w latach 2018-2019. W wariantach nr 2 i 3 założono odpowiednio zwiększenie lub zmniejszenie – w porównaniu z wariantem nr 1 – częstości przyznawania emerytur, rent z tytułu niezdolności do pracy oraz rent rodzinnych. Ponadto w wariantach nr 2 i 3 odpowiednio zmniejszono lub zwiększono estymator prawdopodobieństwa utraty uprawnień do rent.
W wariancie nr 1 założono utrzymanie częstości przyznawania emerytur górniczych na średnim poziomie zaobserwowanym w roku 2020. W wariantach nr 2 i 3 odpowiednio zwiększono lub zmniejszono częstości przyznawania emerytur górniczych.
W prognozach przyjęto także, że nominalna stopa zwrotu uzyskiwana przez otwarte fundusze emerytalne będzie równa stopie realnego wzrostu PKB. Powyższe założenie ma zastosowanie począwszy od stóp zwrotu za 2022 r.
Źródło: ISBnews
