Sejm przyjął ustawę o konsumenckiej pożyczce lombardowej, która wprowadza obowiązek wpisu przedsiębiorców prowadzących działalność lombardowa do rejestru Komisji Nadzoru Finansowego (KNF), nakłada wymóg prowadzenia działalności w formie spółki kapitałowej oraz określa zasady prowadzenia tej działalności. Za ustawą głosowało 435 posłów, przeciw było 11, nikt nie wstrzymał się od głosu.
Wcześniej posłowie przegłosowali poprawkę, skracającą minimalny czas trwania aukcji, wystawianego na sprzedaż przedmiotu w przypadku braku zapłaty ze strony konsumenta.
Ustawa kompleksowo reguluje działalność lombardową przez określenie:
– zasad wykonywania tej działalności,
– zasad zawierania z konsumentami umów konsumenckiej pożyczki lombardowej oraz umów sprzedaży zabezpieczenia lombardowego,
– obowiązków przedsiębiorców wykonujących działalność lombardową i skutków ich uchybienia.
Wprowadza obowiązek wykonywania działalności lombardowej w formie spółki kapitałowej (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej) oraz wymóg minimalnego kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na poziomie 50 tys. zł.
Wymogiem wykonywania działalności lombardowej ma być obowiązek wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących działalność lombardową, który prowadzony będzie przez KNF w systemie teleinformatycznym.
Ustawa wprowadza obowiązek zawarcia umowy w formie pisemnej pod rygorem nieważności, tak aby konsument dysponował umową w celach dowodowych, co ma ułatwić dochodzenie ewentualnych roszczeń. Umowa, zgodnie z przyjętymi rozwiązaniami, powinna być też sformułowana w sposób jednoznaczny i zrozumiały; może być zawarta na czas oznaczony, nie krótszy niż 7 dni.
Nowelizacja definiuje pojęcie całkowitego kosztu konsumenckiej pożyczki lombardowej jako wszelkie koszty, które konsument jest obowiązany ponieść w związku z umową konsumenckiej pożyczki lombardowej, obejmujące:
– odsetki,
– pozaodsetkowe koszty umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej w szczególności: (opłaty, prowizje, podatki i marże oraz koszty usług dodatkowych, w szczególności koszty przechowania przedmiotu zabezpieczenia lombardowego lub ubezpieczeń).
Maksymalne pozaodsetkowe koszty ustalono na poziomie 45% kwoty pożyczki.
Wprowadzono też możliwość odstąpienia od umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej zawartej na odległość w terminie 7 dni (bez podawania przyczyny i bez ponoszenia kosztów, z wyjątkiem kosztów dostarczenia kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej i przedmiotu zabezpieczenia lombardowego).
W przypadku konieczności zbycia przedmiotu, wprowadzono obowiązek aukcji internetowej (wyjątek stanowią przedmioty o wartości do 500 zł). Jeżeli przedmiot zabezpieczenia lombardowego nie zostanie sprzedany w pierwszej aukcji, przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową wystawia ten przedmiot na drugiej aukcji nie wcześniej niż po upływie 14 dni i nie później niż po upływie 30 dni od dnia zakończenia pierwszej aukcji.
Zmianą dla przedsiębiorców w stosunku do stanu obecnego będzie obowiązek zwrotu kwoty nadwyżki ze sprzedaży takiego przedmiotu. Nadwyżka ta może zostać pomniejszona przez przedsiębiorcę o nie więcej niż 20% na pokrycie kosztów związanych z przechowaniem i sprzedażą przedmiotu, który jest przedmiotem umowy lombardowej.
W celu zapewnienia skutecznej egzekucji stosowania regulacji o konsumenckiej pożyczce lombardowej, proponuje się wprowadzenie przepisów karnych określających karę grzywny na odpowiednich poziomach w przypadku naruszenia obowiązków ustawowych w zakresie m.in.:
– zawierania umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej z konsumentem lub dokonania sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego bez wymaganego wpisu do rejestru: do 500 tys. zł;
– naruszenia zasad reklamy, zgodnie z którymi przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową jest obowiązany umieszczać w reklamie komunikat wyraźnie wskazujący na wykonywanie działalności lombardowej: do 50 tys. zł;
– dokonania sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego z naruszeniem przepisu ustawy: do 100 tys. zł.
Źródło: ISBnews
