Sejm przyjął ustawę o świadczeniu wspierającym, która określa m.in. wprowadzenie nowego świadczenia dla osób po 18. roku życia, zasady jego przyznawania oraz wypłacania dla osób niepełnosprawnych bądź ich opiekunów. Za ustawą głosowało 445 posłów, przeciw był jeden, siedmiu wstrzymało się od głosu.
Wcześniej Sejm przyjął poprawki dot. m.in. opłacania składek ubezpieczeniowych za osoby pobierające świadczenie pielęgnacyjne oraz świadczeń pielęgnacyjnych w przypadku prowadzenia rodzinnego domu dziecka lub rodziny zastępczej.
Ustawa określa sześć poziomów wsparcia od 40% renty socjalnej do 220% (40%, 60%, 80%, 120% oraz 220%) w zależności od określonej (punktowo) potrzeby wsparcia. Potrzeby wsparcia ustalane są punktowo od 70% (wówczas przysługuje najniższe świadczenie) do 95-100%. Ustawa zakłada, że nowe orzeczenie będą mogły otrzymać zarówno osoby, których opiekunowie aktualnie korzystają z któregoś ze świadczeń opiekuńczych (św. pielęgnacyjne, specjalny zasiłek opiekuńczy, zasiłek dla opiekuna) i chcą z niego zrezygnować, by powrócić na rynek pracy, jak i osoby, których opiekunowie nie mieli dotychczas przyznanego żadnego świadczenia opiekuńczego.
Jeśli osoba z niepełnosprawnościami nie zdecyduje się na własne świadczenie wspierające, wówczas jej opiekun będzie mógł otrzymywać zmodyfikowane świadczenie pielęgnacyjne w dotychczasowej wysokości z możliwością dorabiania do corocznego limitu w wysokości 6-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w danym roku.
Realizacja świadczenia wspierającego będzie stanowiła zadanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Źródło: ISBnews
