Polskie Towarzystwo Energetyki Cieplnej (wcześniej Polskie Towarzystwo Elektrociepłowni Zawodowych – PTEZ) wskazuje w swym raporcie, że dekarbonizacja sektora energetyki cieplnej w Polsce wymaga współpracy wszystkich uczestników rynku ciepła oraz znacznych nakładów inwestycyjnych, sięgających w zależności od scenariusza od 299 mld zł do 466 mld zł do 2050 r.
Organizacja ogłosiła zmianę nazwy z PTEZ na PTEC, co odzwierciedla nową wizję Towarzystwa, które będzie aktywnie wspierać rozwój ciepłownictwa w oparciu o zasady zrównoważonego rozwoju i unijną politykę klimatyczno-energetyczną.
„Dziś ciepło systemowe w Polsce gwarantuje tzw. komfort cieplny dla ponad 15 mln Polaków, zamieszkujących ponad połowę gospodarstw domowych w naszym kraju. Wciąż jednak większość ciepła sieciowego pochodzi z węgla, a biorąc pod uwagę zbliżające się pierwsze kamienie milowe na drodze do neutralności klimatycznej, konieczne będzie systematyczne zwiększanie udziału ciepła z OZE i wysokosprawnej kogeneracji oraz ciepła odpadowego. Oszacowaliśmy, że na przeprowadzenie całego procesu transformacji potrzeba prawie 500 mld zł w perspektywie do 2050 r. Stąd istotne jest tworzenie przyjaznego otoczenia prawno-regulacyjnego, współpraca wszystkich uczestników rynku, a także konstruowanie odpowiednich narzędzi finansowych, by zakładane cele osiągnąć” – powiedział prezes PGE Polskiej Grupy Energetycznej i prezes PTEC Dariusz Marzec, cytowany w komunikacie.
W raporcie przeanalizowano najważniejsze technologie i paliwa, które mogą być wykorzystane w celu dekarbonizacji sektora ciepłownictwa systemowego. Opisano zakres możliwych do zastosowania w sektorze technologii, ich specyfikę pracy, możliwość partycypacji w procesie dekarbonizacji czy przepaliwowania. Zdaniem ekspertów PTEC kluczowymi rozwiązaniami w procesie dekarbonizacji będą:
- źródła gazowe,
- źródła biomasowe,
- źródła geotermalne,
- wielkoskalowe pompy ciepła,
- kotły elektrodowe zasilane energią elektryczną z OZE,
- ciepło odpadowe,
- gazy zdekarbonizowane, wymieniono.
„Jak szacuje PTEC w swojej analizie, w przypadku Polski sprostanie wymaganiom unijnego pakietu 'Fit for 55′ będzie w zależności od scenariusza wymagało poniesienia nakładów na poziomie:
- od 102 mld zł do 211 mld zł – nakłady na infrastrukturę wytwórczą,
- od 82 mld zł do 106 mld zł – nakłady na infrastrukturę przesyłową i dystrybucyjną,
- od 115 mld zł do 149 mld zł – nakłady na modernizację instalacji odbiorczych,
- czyli łącznie – od 299 mld zł do 466 mld zł na dekarbonizację sektora ciepłownictwa systemowego w perspektywie do 2050 r.” – czytamy dalej.
Eksperci wskazują, że na długoterminowe perspektywy rozwoju systemów ciepłowniczych będą miały wpływ przyjęte rozwiązania prawne zawarte w Dyrektywie (UE) w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (EPBD). Jednocześnie raport postuluje uwzględnienie szeregu wniosków i rekomendacji, proponowanych przez ekspertów PTEC. Jednym z warunków skutecznego przeprowadzenia procesu dekarbonizacji ciepłownictwa systemowego w Polsce jest to, żeby w procesie tym partycypowały wszystkie strony, będące uczestnikami rynku ciepła, ponieważ poszczególne realizowane działania są od siebie uzależnione, podkreślono.
Wśród rekomendowanych zmian regulacyjnych PTEC proponuje wprowadzenie nowych mechanizmów bądź zmian do obecnie funkcjonujących rozwiązań, w tym:
- Wprowadzenie mechanizmu wynagradzającego dostępność (dyspozycyjność) w odniesieniu do jednostek kluczowych z perspektywy bilansowania krajowego systemu elektroenergetycznego;
- Wprowadzenie mechanizmu wsparcia operacyjnego do technologii Power to Heat;
- Wprowadzenie możliwości zakwalifikowania całego strumienia ciepła wytworzonego w pompach ciepła (zaklasyfikowanych jako źródło OZE) oraz w kotłach elektrodowych jako ciepło z OZE na potrzeby spełnienia definicji efektywnego systemu ciepłowniczego;
- Obrót gwarancjami pochodzenia ciepła z OZE na rynku szerszym niż obejmujący dany system ciepłowniczy i rozszerzenie gwarancji pochodzenia ciepła o ciepło odpadowe;
- Zwiększenie i ułatwienie możliwości uzyskania białych certyfikatów;
- Zmiany w zakresie polityki taryfowej;
- Aktualizacja parametrów obliczeniowych wykorzystywanych przy projektowaniu obciążenia grzewczego w budynkach;
- Usprawnienie i uproszczenie wybranych procedur administracyjnych związanych z inwestycjami w obszarze ciepłownictwa systemowego.
„Przedsiębiorstwa energetyczne działające w sektorze ciepłowniczym powinny uzyskać szeroki dostęp do środków finansowych, które będą stanowić źródło wsparcia inwestycyjnego. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że intensyfikacji procesu dekarbonizacji sektora powinny towarzyszyć zmiany w zakresie taryfowania ciepła, w tym m.in. elastyczności w kształtowaniu taryfy dla jednostek kogeneracji. Poza samą implementacją dyrektyw pakietu Fit for 55, najważniejsze jest teraz jak najszybsze wprowadzenie odpowiednich narzędzi i mechanizmów wspierających przedsiębiorstwa energetyczne w realizacji inwestycji, które muszą zostać ukończone już w najbliższych latach” – powiedział wiceprezes Veolia Energia Polska i prezes Veolia Energy Contracting Poland Krzysztof Zamasz.
Jak czytamy w raporcie, przyspieszenie procesu transformacji nie będzie możliwe bez usprawnienia i uproszczenia wybranych procedur administracyjnych. Kluczowe znaczenie ma przyjęcie szybkiej ścieżki w zakresie postępowań administracyjnych dla inwestycji związanych z dekarbonizacją ciepłownictwa. Na szczególną uwagę zasługuje tutaj przyspieszenie i uproszczenie wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji, a także ułatwić proces inwestycyjny dotyczący budowy/przebudowy sieci ciepłowniczej, zakończono.
Źródło: ISBnews
