Prezydent podpisał ustawę o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta, której celem jest wdrożenie rozwiązań prawno-organizacyjnych w systemie ochrony zdrowia, w tym m.in. wprowadzenie autoryzacji dla podmiotów medycznych oraz akredytacji, mającej na celu potwierdzenie spełniania przez podmiot wykonujący działalność leczniczą standardów w zakresie świadczeń opieki zdrowotnej, wynika z informacji Kancelarii Prezydenta.
„Celem ustawy jest wdrożenie rozwiązań prawnoorganizacyjnych, które w sposób kompleksowy i skoordynowany będą realizowały priorytety polityki zdrowotnej w obszarze jakości w ochronie zdrowia” – czytamy w komunikacie.
System jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwa pacjenta będzie się składał z czterech elementów:
– autoryzacji;
– wewnętrznego systemu zarządzania jakością i bezpieczeństwem;
– akredytacji;
– rejestrów medycznych.
Zgodnie z ustawą autoryzacja ma na celu wprowadzenie do polskiego systemu opieki zdrowotnej rozwiązań, w wyniku których dochodzi do potwierdzenia spełnienia przez podmiot wykonujący działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne, udzielający świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, warunków realizacji świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie dotyczącym miejsca udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, personelu i wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną.
Autoryzację będzie mógł uzyskać podmiot, który prowadzi wewnętrzny system zarządzania jakością i bezpieczeństwem oraz realizuje świadczenia opieki zdrowotnej,. Autoryzacja będzie wydawana „na zakresy świadczeń” na 5 lat po dokonaniu wizyty autoryzacyjnej (możliwe będzie także wydanie autoryzacji warunkowej na 1 rok). Podmiotem odpowiedzialnym za wydawanie autoryzacji będzie prezes NFZ.
Zgodnie z ustawą każdy podmiot wykonujący działalność leczniczą w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych zawartej z NFZ na zasadach określonych w ustawie o świadczeniach będzie obowiązany do posiadania wewnętrznego systemu, który składa się z zasad, procedur, metod oraz opisów stanowisk pracy, w celu zapobieżenia wystąpieniu zdarzeń niepożądanych.
W ramach wewnętrznego systemu jakości i bezpieczeństwa podmiot leczniczy będzie obowiązany do:
– wdrażania rozwiązania służącego identyfikacji ryzyka wystąpienia zdarzeń niepożądanych i zarządzania tym ryzykiem w ramach udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
– identyfikowania obszarów priorytetowych dla poprawy jakości i bezpieczeństwa udzielanych świadczeń;
– określania kryteriów i metod potrzebnych do zapewnienia skutecznego nadzoru nad jakością i bezpieczeństwem udzielanych świadczeń;
– okresowego monitorowania i oceniania jakość i bezpieczeństwo udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
– monitorowania zdarzeń niepożądanych;
– zapewnienia dostępu do szkoleń służących uzyskaniu i podnoszeniu kompetencji personelu w zakresie jakości i bezpieczeństwa udzielanych świadczeń;
– prowadzenia badań opinii i doświadczeń pacjentów na podstawie ankiety.
Osobą odpowiedzialną za prowadzenie wewnętrznego systemu będzie kierownik podmiotu wykonującego działalność leczniczą.
Kolejnym elementem systemu jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwa pacjenta będzie akredytacja. Akredytacja w ochronie zdrowia będzie miała na celu potwierdzenie spełniania przez podmiot wykonujący działalność leczniczą standardów akredytacyjnych w zakresie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej oraz funkcjonowania tego podmiotu.
Akredytacji będzie udzielał minister właściwy do spraw zdrowia (po uzyskaniu rekomendacji Rady Akredytacyjnej) na okres 4 lat w formie certyfikatu akredytacyjnego. Projekty standardów akredytacyjnych i ich aktualizację będzie opracowywała Rada Akredytacyjna.
Ustawa zakłada powstanie Rady Akredytacyjnej działającej przy ministrze właściwym do spraw zdrowia. Do zadań Rady Akredytacyjnej będzie należało m.in.:
– opracowywanie projektów standardów akredytacyjnych dla określonego rodzaju działalności leczniczej lub zakresu świadczeń oraz ich aktualizacji we współpracy z ośrodkiem akredytacyjnym;
– przygotowywanie określonych w ustawie rekomendacji;
– współpraca z podmiotami krajowymi i zagranicznymi w podejmowaniu działań na rzecz poprawy jakości i bezpieczeństwa udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
– propagowanie idei jakości i bezpieczeństwa udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej.
W zmianach do ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia ustawa wprowadza również przepisy dookreślające zasady tworzenia i finansowania rejestrów medycznych, prowadzenia rejestrów medycznych i zakresu danych udzielanych wskazanym w ustawie podmiotom. Jednym z celów przetwarzania danych w rejestrach medycznych będzie monitorowanie jakości świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych w podmiotach wykonujących działalność leczniczą.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z kilkoma wyjątkami.
Źródło: ISBnews
